با عرض سلام و ارادت خدمت دوستان بسیار عزیز خواننده :
اعتراف میکنم و نیک میدانم که نوشتن از مثنوی و تفکر در باره ی گفته های حضرت مولانا جسارت میخواهد چرا که همواره کاری سهل و ممتنع بوده است مخصوصا برای امثال حقیر که بضاعتی تنها در حد یک خواننده ی سطح اندیش ولی شیفته داشته ام و نه در حد و مقام یک مفسر ولی روشن است که تفکر و تامل در گفته های مولانا در کتاب مثنوی از همان بیت اول اش گرفته تا آخرین بیتی که دارد آنقدر انسان را مست میکند که بی اختیار میخواهد این آتش شوریدگی را به دیگران برساند . البته تعجب نکنید این خصلت مثنوی است یعنی وقتی به تاریخ بعد از مولانا نظری بیفکنیم خواندن و قلم زدن در باره ی مثنوی همواره برای کسانی که هم اهل تفکربوده اند و هم اهل دل یکی از پرجذبه ترین لحظات عمر شیفتگان عرفان شورانگیز مولانا بوده است ( در قیاس با نحوه ی سلوک سایر بزرگان عرفان که راهی زهد جویانه و خوف طلب را سرلوحه ی طالبان درک عرفان قرار داده اند ) و اگر بخواهیم به مدد ذهن نام بزرگانی که افتخار موانست و هم نشینی با مثنوی یا دیوان شمس را داشته اند در طول تاریخ بعد از حیات مولوی برشماریم به حقیقت حیرت زده میشویم و از میان بزرگان قدیم و معاصر کیست که در این لیست نیاید و در آثار خود از دریای معارف این بزرگمرد شیفته به اندازه ی کوزه ای برنداشته باشد ؟
و اما و صد هزار اما که وجود هزاران تفسیر و نقد بر کتاب مثنوی و دیوان شمس طبعا به این معنی نیست که ما و آیندگان تنها خوشه چین افکار و عقاید مفسرین ارجمند باشیم و حقیقتا از فرصت تامل و تفکر شخصی مان بر بیت بیت این صحیفه ی معنوی بی بهره بمانیم و جسارت گفتگو و بحث در باره ی گفته های مولوی را از دست بدهیم و یا آنرا به بهانه های تخصصی از خود دریغ کنیم . به همین خاطر با مشورت بسیاری از دوستان به نظر بنده ی حقیر رسید که حال که به یمن وجود اینترنت امکان تفکر جمعی و تحریص جمعی برای عمیق تر شدن در گفته های مولوی وجود دارد و همه ی دوستداران مولانا در اقصا نقاط این کره ی خاکی بصورت راحت تری میتوانند یکدیگر را پیدا نمایند و در این نکته که « هرکس از خواندن گفته ها و شعرهای شورانگیز مولوی آنقدر مست و شیفته میشود که بی اختیار مایل به صحبت و بحث و تبادل نظر در باره این بزرگمرد میباشند » با ما هم نظرند چنین به ذهنم رسید که :
چه کار نیکو و محشری میشود که یک دور کتاب شریف مثنوی را از ابتدا تا به آخرین بیت در قالب وبلاگی گروهی همخوانی و بحث کنیم و برای استفاده از نقدها و نکاتی که به ذهن هریک از ما در برخورد با این کتاب حقیقتا نادر با منابع بسیار شگفت انگیز فکری و ذوقی میرسد وبلاگ مشترکی داشته باشیم که بی ادعای هیچ فضلی و بی هیچ ترتیب و آدابی هرکس که شیفته و ارادتمند مولاناست بدون هیچ ملاحظه ای و تنها به فراخور تامل و ذوقی که از خواندن گفته ها و اشعار مولانا درک کرده است در این وبلاگ شرکت کند و آنرا به سایر دوستان انتقال دهد تا در باره ی آن بصورت جمعی و دوستانه به گفتگو پرداخته شود .
طبعا همانطور که مستحضر هستید خود حضرت مولانا بعنوان خالق مثنوی بنا بر همین سنت نیکو یعنی بحث جمعی و گفتگو بود که از ابتدا بنای آفرینش چنین اثر عظیمی را با تشکیل مجالسی که با شاگردان و مریدان عاشق خود داشت نهاد و اگر نبود ذوق و همراهی جمعی شاگردان و مریدان چه بسا آن دریای معارف در سینه ی مولانا مدفون میشد و ما اکنون از داشتن کتابی به این عظمت محروم بودیم پس شایسته و بایسته است به همان سنت پر خیر و برکت ما نیز به صورت جمعی هم علاوه بر خوانش فردی به خوانش و بحث در باره ی مثنوی و دیوان شمس همت گماریم . طبیعی است منفعت چنین تبادل نظرجمعی به مراتب بیشتر از تفکر انفرادی خواهد بود . بسیار حیف است که می بینیم هریک از دوستان بصورت انفرادی مطالب زیبایی از مثنوی ارائه کرده اند ولی سایرین به جهت طرح خصوصی مطلب یا از وجود آن بی خبرند و یا دیر خبردار میشوند و لطف آن نوشته به مرور زمان گرد فراموشی به خود میگیرد . این است که متواضعانه از همه ی علاقمندان با نهایت مسرت و استقبال دعوت میکنم تا به انگیزه ی یک بار خواندن و مرور کل کتاب مثنوی شریف بصورت جمعی با تعیین ابیاتی به خواندن و تامل در باره ی آن بپردازیم و آنگاه دوستان از رهاورد تفکر و تاملی که بر ابیات می نمایند نکات و نقدهای آزاد خود را مطرح کنند تا با تبادل اندیشه بصورت جمعی از مثنوی بهره ی بیشتری ببریم .
بدیهی است هر کس میتواند با توجه به منابع غنی عرفانی به طرح نکاتی که به روشن تر شدن موضوع یاری کند به غنای آن بیفزاید . همچنین استفاده از تفاسیر بزرگان و منابع فکری دیگر آزاد است چرا که هدف هم مروری دقیق به بیت بیت مثنوی است و هم شناخت فراگیر مسائل و دقایق عرفانی است . با عنایت به آنچه گفته شد از همه ی علاقمندان استدعا دارد با ارائه ی نوشته ها و نقدها و تفاسیر خود ( ولو قبلا در وبلاگهای شخصی خود یا جای دیگری منتشرکرده باشند ) و همچنین با طرح پیشنهادات و انتقادات خود به پر بارتر شدن این وبلاگ جمعی یاری برسانند و بدین وسیله به این هدف که همانا شناخت عمیق تر و بیشتر افکار و آموزه های این نابغه ی عرفان و البته همدلی دوستداران مولانا می باشد از طریق ارسال نوشته ها و یا کامنت یا ایمیل با گردانندگان این وبلاگ که در حقیقت خود دوستان خواهند بود همفکری و مساعدت نمایند .
بدیهی است همانطور که همه ی ما میدانیم این کار گروهی عظیم مثل بسیاری از کارهای گروهی در جامعه ی امروزی البته خالی از خلل نخواهد بود و چه بسا آفاتی نظیر خستگی و ملال و احساس تکرار و یا تعجیل در رسیدن به هدف ها بسیاری از ما را به مرور زمان دچار سستی و خستگی نماید ولی با استعانت از روح آن بزرگ از خداوند منان خواهان توفیق در این راه یعنی اشاعه ی روز افزون و عمیق تر عرفان مولانا هستیم ( البته با بضاعتی که در دست داریم ) . با استعانت از درگاه الهی امید انس بیش از پیش و مستمر هریک از ما با گفتارهای ارزنده مولانا از طریق هم خوانی و بحث و گفتگوی جمعی داریم البته بی هیچ ادعای فضلی ! . منتظر ارائه ی نظرات و همراهی همه ی خوانندگان عزیز و صاحبدلی که شیفته ی حضرت مولانا هستند می باشیم و دست همه ی شیفتگان آن بزرگ را صمیمانه می فشاریم .
با نهایت ادب و احترام ...
از خدا جوییم توفیق ادب//بی ادب محروم ماند از لطف رب
اعتراف میکنم و نیک میدانم که نوشتن از مثنوی و تفکر در باره ی گفته های حضرت مولانا جسارت میخواهد چرا که همواره کاری سهل و ممتنع بوده است مخصوصا برای امثال حقیر که بضاعتی تنها در حد یک خواننده ی سطح اندیش ولی شیفته داشته ام و نه در حد و مقام یک مفسر ولی روشن است که تفکر و تامل در گفته های مولانا در کتاب مثنوی از همان بیت اول اش گرفته تا آخرین بیتی که دارد آنقدر انسان را مست میکند که بی اختیار میخواهد این آتش شوریدگی را به دیگران برساند . البته تعجب نکنید این خصلت مثنوی است یعنی وقتی به تاریخ بعد از مولانا نظری بیفکنیم خواندن و قلم زدن در باره ی مثنوی همواره برای کسانی که هم اهل تفکربوده اند و هم اهل دل یکی از پرجذبه ترین لحظات عمر شیفتگان عرفان شورانگیز مولانا بوده است ( در قیاس با نحوه ی سلوک سایر بزرگان عرفان که راهی زهد جویانه و خوف طلب را سرلوحه ی طالبان درک عرفان قرار داده اند ) و اگر بخواهیم به مدد ذهن نام بزرگانی که افتخار موانست و هم نشینی با مثنوی یا دیوان شمس را داشته اند در طول تاریخ بعد از حیات مولوی برشماریم به حقیقت حیرت زده میشویم و از میان بزرگان قدیم و معاصر کیست که در این لیست نیاید و در آثار خود از دریای معارف این بزرگمرد شیفته به اندازه ی کوزه ای برنداشته باشد ؟
و اما و صد هزار اما که وجود هزاران تفسیر و نقد بر کتاب مثنوی و دیوان شمس طبعا به این معنی نیست که ما و آیندگان تنها خوشه چین افکار و عقاید مفسرین ارجمند باشیم و حقیقتا از فرصت تامل و تفکر شخصی مان بر بیت بیت این صحیفه ی معنوی بی بهره بمانیم و جسارت گفتگو و بحث در باره ی گفته های مولوی را از دست بدهیم و یا آنرا به بهانه های تخصصی از خود دریغ کنیم . به همین خاطر با مشورت بسیاری از دوستان به نظر بنده ی حقیر رسید که حال که به یمن وجود اینترنت امکان تفکر جمعی و تحریص جمعی برای عمیق تر شدن در گفته های مولوی وجود دارد و همه ی دوستداران مولانا در اقصا نقاط این کره ی خاکی بصورت راحت تری میتوانند یکدیگر را پیدا نمایند و در این نکته که « هرکس از خواندن گفته ها و شعرهای شورانگیز مولوی آنقدر مست و شیفته میشود که بی اختیار مایل به صحبت و بحث و تبادل نظر در باره این بزرگمرد میباشند » با ما هم نظرند چنین به ذهنم رسید که :
چه کار نیکو و محشری میشود که یک دور کتاب شریف مثنوی را از ابتدا تا به آخرین بیت در قالب وبلاگی گروهی همخوانی و بحث کنیم و برای استفاده از نقدها و نکاتی که به ذهن هریک از ما در برخورد با این کتاب حقیقتا نادر با منابع بسیار شگفت انگیز فکری و ذوقی میرسد وبلاگ مشترکی داشته باشیم که بی ادعای هیچ فضلی و بی هیچ ترتیب و آدابی هرکس که شیفته و ارادتمند مولاناست بدون هیچ ملاحظه ای و تنها به فراخور تامل و ذوقی که از خواندن گفته ها و اشعار مولانا درک کرده است در این وبلاگ شرکت کند و آنرا به سایر دوستان انتقال دهد تا در باره ی آن بصورت جمعی و دوستانه به گفتگو پرداخته شود .
طبعا همانطور که مستحضر هستید خود حضرت مولانا بعنوان خالق مثنوی بنا بر همین سنت نیکو یعنی بحث جمعی و گفتگو بود که از ابتدا بنای آفرینش چنین اثر عظیمی را با تشکیل مجالسی که با شاگردان و مریدان عاشق خود داشت نهاد و اگر نبود ذوق و همراهی جمعی شاگردان و مریدان چه بسا آن دریای معارف در سینه ی مولانا مدفون میشد و ما اکنون از داشتن کتابی به این عظمت محروم بودیم پس شایسته و بایسته است به همان سنت پر خیر و برکت ما نیز به صورت جمعی هم علاوه بر خوانش فردی به خوانش و بحث در باره ی مثنوی و دیوان شمس همت گماریم . طبیعی است منفعت چنین تبادل نظرجمعی به مراتب بیشتر از تفکر انفرادی خواهد بود . بسیار حیف است که می بینیم هریک از دوستان بصورت انفرادی مطالب زیبایی از مثنوی ارائه کرده اند ولی سایرین به جهت طرح خصوصی مطلب یا از وجود آن بی خبرند و یا دیر خبردار میشوند و لطف آن نوشته به مرور زمان گرد فراموشی به خود میگیرد . این است که متواضعانه از همه ی علاقمندان با نهایت مسرت و استقبال دعوت میکنم تا به انگیزه ی یک بار خواندن و مرور کل کتاب مثنوی شریف بصورت جمعی با تعیین ابیاتی به خواندن و تامل در باره ی آن بپردازیم و آنگاه دوستان از رهاورد تفکر و تاملی که بر ابیات می نمایند نکات و نقدهای آزاد خود را مطرح کنند تا با تبادل اندیشه بصورت جمعی از مثنوی بهره ی بیشتری ببریم .
بدیهی است هر کس میتواند با توجه به منابع غنی عرفانی به طرح نکاتی که به روشن تر شدن موضوع یاری کند به غنای آن بیفزاید . همچنین استفاده از تفاسیر بزرگان و منابع فکری دیگر آزاد است چرا که هدف هم مروری دقیق به بیت بیت مثنوی است و هم شناخت فراگیر مسائل و دقایق عرفانی است . با عنایت به آنچه گفته شد از همه ی علاقمندان استدعا دارد با ارائه ی نوشته ها و نقدها و تفاسیر خود ( ولو قبلا در وبلاگهای شخصی خود یا جای دیگری منتشرکرده باشند ) و همچنین با طرح پیشنهادات و انتقادات خود به پر بارتر شدن این وبلاگ جمعی یاری برسانند و بدین وسیله به این هدف که همانا شناخت عمیق تر و بیشتر افکار و آموزه های این نابغه ی عرفان و البته همدلی دوستداران مولانا می باشد از طریق ارسال نوشته ها و یا کامنت یا ایمیل با گردانندگان این وبلاگ که در حقیقت خود دوستان خواهند بود همفکری و مساعدت نمایند .
بدیهی است همانطور که همه ی ما میدانیم این کار گروهی عظیم مثل بسیاری از کارهای گروهی در جامعه ی امروزی البته خالی از خلل نخواهد بود و چه بسا آفاتی نظیر خستگی و ملال و احساس تکرار و یا تعجیل در رسیدن به هدف ها بسیاری از ما را به مرور زمان دچار سستی و خستگی نماید ولی با استعانت از روح آن بزرگ از خداوند منان خواهان توفیق در این راه یعنی اشاعه ی روز افزون و عمیق تر عرفان مولانا هستیم ( البته با بضاعتی که در دست داریم ) . با استعانت از درگاه الهی امید انس بیش از پیش و مستمر هریک از ما با گفتارهای ارزنده مولانا از طریق هم خوانی و بحث و گفتگوی جمعی داریم البته بی هیچ ادعای فضلی ! . منتظر ارائه ی نظرات و همراهی همه ی خوانندگان عزیز و صاحبدلی که شیفته ی حضرت مولانا هستند می باشیم و دست همه ی شیفتگان آن بزرگ را صمیمانه می فشاریم .
با نهایت ادب و احترام ...
از خدا جوییم توفیق ادب//بی ادب محروم ماند از لطف رب
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر